Noor: “Bewegen is mijn medicijn”

Je ziet het niet aan haar, maar Noor Plieger (17) heeft de zeldzame hersenafwijking microcefalie. Artsen dachten toen ze jong was dat ze moeite zou krijgen met praten en lopen. De specialisten op de afdeling Neurologie van VUmc Amsterdam noemen haar nu een ‘medisch wonderverhaal’. Beweging heeft Noor altijd verder geholpen, want kijk eens waar ze nu staat: ze danst op het hoogste niveau en is ook toegelaten tot de prestigieuze dansopleiding van Lucia Marthas Institute for Performing Arts.

Microcefalie is een zeldzame hersenafwijking bij de geboorte, waarbij de hersenen zich niet volledig ontwikkelen. “Het valt misschien niet op, maar ik heb een heel klein hoofd”, vertelt Noor in een interview van Else Marie Vonk voor HCnieuws.nl. Door die aandoening had ze vaak absences, dan was ze even uit het niets kort afwezig. Ook was het lang onduidelijk of ik ‘gewone’ dingen als lopen en praten zou kunnen. Ik was veel in het ziekenhuis en heb allerlei therapieën gevolgd. Vooral met muziek en bewegen, zoals baby- en peutergym. Dat stimuleert beide hersenhelften om samen te werken.”

Creativiteit

In groep 5 stapte ze daarom ook over van een ‘gewone’ basisschool naar de vrije school Rudolf Steiner in Haarlem. “Daar worden cognitieve vakken voortdurend afgewisseld met bewegen, muziek en creativiteit, wat ontwikkeling van de hersenen stimuleert.” Het gaat daarna steeds beter met Noor. Ze leert bijvoorbeeld pas fietsen als ze 8 jaar is. “Vooral fietsen was heel moeilijk, omdat ik een slechte balans heb. Door extra training van mijn fysiotherapeut Pascal, is mijn balans en coördinatie verbeterd.”

Ik geloof dat de grens van wat ik met microcefalie kan, nog lang niet is bereikt!

Wonderverhaal

Artsen verwachten dat ze als kleuter waarschijnlijk speciaal onderwijs moet volgen. Maar omdat het zo goed gaat, volgt ze regulier basisonderwijs en gaat ze vervolgens naar tweetalig onderwijs op havo-niveau. “Op de neurologie-afdeling van het VUmc hangt mijn foto als voorbeeld van een medisch wonderverhaal.”

Noor vertelt trouwens zelf niet zo snel over haar hersenafwijking, behalve als iemand ernaar vraagt. “Maar je kunt het niet goed aan me zien. Met alles wat ik mijn rugzak heb, vind ik het bijzonder waar ik ben gekomen. Bewegen is mijn beste medicijn. Het heeft mij hier gebracht en gaat mij nog veel verder brengen.”

Boven verwachtingen

De ouders van Noor hebben een grote rol gespeeld bij waar ze nu is in het dansen. Haar eigen discipline en motivatie zijn ook bepalend. “Als ik iets wil, zorg ik dat ik er kom. Ik ga altijd voor het hoogst haalbare. Omdat ik al ver boven de verwachtingen uitstijg, denk ik dat artsen geen inschatting meer kunnen maken van hoe mijn leven er verder uit gaat zien. Maar ik geloof dat de grens van wat ik met microcefalie kan, nog lang niet is bereikt!”

Lees het hele verhaal op HCnieuws.nl

Foto's: Renate Jansen