Dove voetballers vormen eenheid bij Deaflympics

Afgelopen week werden in Turkije de Winter Deaflympics gehouden. Dit zijn de Spelen voor doven en slechthorenden op het ijs, in de sneeuw en in de zaal. Het is vooral een feest van inclusie, zoals de Koninklijke Nederlandse Doven Sport Bond (KNDSB) dit bijzondere evenement voor dove en slechthorende sporters omschreef. Extra bijzonder voor Nederland was het feit dat het Nederlands Doven Futsalteam voor het eerst meedeed aan de Winter Deaflympics.

De Winter Deaflympics is de wintervariant van de Spelen voor sporters met een auditieve beperking. Bij dit internationale sporttoernooi worden in totaal zes sporten beoefend: alpineskiën, snowboarden, langlaufen, curling, schaken en futsal. Nederland vaardigde voor deze wintereditie voor het eerst een zaalvoetbalteam af. Vijf van deze voetballers deden eerder ook al mee aan de Zomer Deaflympics: Rolf van der Raadt, Martin Mojet, Milos ter Woerds, Joost de Kiewit en Goran Trajanov.

Tussen horende voetballers

Goran woont al zo’n acht jaar in Alphen aan den Rijn, waar hij ook bij voetbalclub Alphense Boys speelt. Hij speelt daar als slechthorende tussen horende spelers. Het gebeurt hem nog vaak dat hij tegen onbegrip van medespelers aanloopt. Hoe anders is dat tijdens de Deaflympics. In een interview in het AD vertelt de voetballer dat hij het prettig vindt om tussen doven en slechthorenden te zijn.

Geen taalbarrière

Dat de dove voetballers van verschillende landen elkaar begrijpen is niet zo vanzelfsprekend, legt hij uit. “Wat veel mensen niet weten dat doven zeker niet allemaal dezelfde taal spreken. Elk land en vaak zelfs elke streek heeft haar eigen gebarentaal, maar er is ook International Sign Language. Grappig is het eigenlijk dat we elkaar meestal heel goed begrijpen. Van een taalbarrière is geen sprake. In tegenstelling tot in de horende wereld ben je hier een eenheid met honderden dove sporters van over de hele wereld. Dat geeft zoveel energie.”

Geschiedenis geschreven

Het Nederlands Doven Futsalteam schreef met hun allereerste deelname aan de Deaflympics al geschiedenis, maar ze hadden in het toernooi op meer gehoopt. Van landen als Italië, Kuwait, Iran en gastland Turkije kregen de Nederlanders forse tegenstand. Nederland eindigde uiteindelijk op de elfde plek.

“We hebben veel geleerd en zijn vastbesloten om beter te presteren in toekomstige toernooien. Het team is zich bewust van de ontwikkelingen die nodig zijn voor het zaalvoetbalspel en kijkt uit naar verbetering in het volgende toernooi”, zo valt te lezen op de website van de KNDSB.

Ook dove sporters met talent

Over die nodige verbeteringen zei Goran ook al iets in het AD, want hem waren de grote niveauverschillen ook al opgevallen. Bij de andere deelnemende landen zijn de dove sporters vaak profsporters, zegt Goran. “De KNDSB doet erg haar best om sponsors en faciliteiten te vinden, maar feit is dat we het meeste zelf moeten doen en zelf moeten bijdragen. Met meer steun zou er ook veel beter gepresteerd kunnen worden. Een fysieke beperking mag geen belemmering zijn om het hoogste te bereiken. Er zijn ook dove sporters met talent.”

Lees ook dit eerdere interview met Elaine den Exter, die als atlete meedeed aan de Deaflympics.